ข้อมูลทรัพยากร

เนื้อหาย่อ : เสียงโทรศัพท์ดังไปทั่วห้องนอนในคอนโดมิเนียมซึ่งมีพื้นที่กว่าสามร้อยตารางเมตร ทำให้คนที่กำลังนอนคว่ำกับหมอนต้องลืมตาปรือ ควานไปใต้หมอนเพื่อหาต้นตอและกดรับ เมื่อเห็นเบอร์หน้าจอก็รีบกระเด้งตัวขึ้นมา "ค่ะพี่ภัทร" “โอ๊ย! พี่ดีใจที่สุดเลยค่ะน้องรุ้ง” เสียงปลายสายถอนหายใจอย่างโล่งอก "คิดว่าจะตามน้องรุ้งไม่เจอเสียแล้ว คุณน้องไปอยู่ไหนมาคะถึงได้ปิดมือถือทั้งวันทั้งคืนแบบนี้” สายรุ้งกวาดตามองไปรอบห้องอย่างรู้สึกผิด หล่อนเคยดีใจที่ได้ยินเสียงผู้จัดการสาว เพราะทุกครั้งหมายถึงงานและรายได้ แต่สองวันก่อนหล่อนปิดโทรศัพท์มือถือและตัดการสื่อสารทุกอย่าง ทั้งนี้ก็เพื่อหนีความจริง ร่างบางลุกขึ้นนั่ง เอื้อมไปกดสวิตช์ม่านไฟฟ้าให้เปิดออกจนเห็นทิวทัศน์บริเวณแม่น้ำเจ้าพระยา ฟ้าด้านนอกมืดสนิท นาฬิกาบนผนังบอกเวลาว่าเพิ่งจะตีสี่ครึ่งเท่านั้น หล่อนหลบมาพักที่คอนโดฯ ริมน้ำ หนึ่งใน