ข้อมูลทรัพยากร

เนื้อหาย่อ : วิชาปฐพีกลศาสตร์ หรือในภาษาอังกฤษเรียกว่า Soil Mechanics นั้น ถ้าจะนับว่าเกิดขึ้น ครั้งแรกเมื่อใด น่าจะเริ่มนับเมื่อ Terzaghi, K. ได้แต่งหนังสือ "Erdbaumechanik" ออกมาครั้ง แรกเมื่อในปี 1925 หรือประมาณ 80 กว่าปีที่แล้ว เวลา 80 ปีสำหรับการพัฒนาองค์ความรู้นี้ เป็นไปอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะในประเทศสหรั ฐอเมริกา อังกฤษ แคนนาดา ยุโรป ออสเตรเลีย และ ญี่ปุ่น งานวิจัยต่าง ๆ ทั้งเชิงประสบการณ์ (Empirical) และเชิงทฤษฎี (Theoretical) ได้ถูก นำเสนอในที่ประชุมวิชาการระดับนานาชาติ ตีพิมพ์ในวารสารทางวิชาการ และตำราทางวิชาการ มากมาย แม้ว่าในปัจจุบันวิชาปฐพีกลศาสตร์ได้เปลี่ยนแปลงและขยายความให้ครอบคลุมกับงาน ทางวิศวกรรมโยธาที่กว้างขึ้นโดยเรียกชื่อว่า วิศวกรรมธรณีเทคนิด (Geotechnical Engineering) เมื่อพูดถึงเนื้อหาวิชาปฐพีกลศาสตร์ หรือวิศวกรรมธรณีเทคนิค ด้วยวัยเพียง 80 กว่าปี แต่ กลับมีการพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว จากช่วงแรกเริ่มจากศาสตร์แบบเชิงประสบการณ์ คือนำ ข้อเท็จจริงที่ได้จากการทำงาน หรือผลการทคสอบง่าย ๆ ทั้งในห้องปฏิบัติการและภาคสนาม มาตั้ง เป็นกฎเกณฑ์หรือข้อแนะนำในการปฏิบัติ เช่น การทดสอบหาขีดจำกัดความข้นเหลว (Consistency limits) ของ Atterberg, A.M. หรือแผนภาพแรงดันดิน (Earth pressure diagram) ของ Peck, R. B. เป็นต้น ยุคต่อมาได้เริ่มมีการใช้ทฤษฎีทางกลศาสตร์ ขั้นสูงมาอธิบาย ร่วมกับผลการทดสอบในห้องปฏิบัติการและการทคสอบภาคสนามที่ซับซ้อนขึ้น เช่น ทฤษฎี สถานะวิกฤต (Critical state theory) ของ Schofield, A.N. และ Wroth, C.P. ที่อ้างอิงผลการ ทดสอบสามแกนและผลการทดสอบกรวยทะลวง หรือการใช้ทฤษฎีพลาสติก (Theory of plasticity) ในการวิเคราะห์กำลังแบกทานของดิน (Bearing capacity) เป็นต้น แต่งานวิจัยใน ระยะหลังมักเน้นไปที่การคำนวณเชิงตัวเลขด้วยคอมพิวเตอร์ เพื่อทำการจำลองและวิเคราะห์ พฤติกรรมการก่อสร้างจริงในสนาม เช่น การวิเคราะห์ด้วยวิธีไฟไนต์อิลิเมนต์สำหรับโครงสร้าง ธรณีเทคนิคแบบต่าง ๆ ของ Potts, D.M.