ข้อมูลทรัพยากร

เนื้อหาย่อ : ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช นับว่าเป็นปราชญ์แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ด้วยเหตุที่ท่านเป็นผู้รอบรู้อย่างหลากหลาย และในบรรดาความรู้ที่ท่าน มี กล่าวได้ว่าเรื่องการละครฟ้อนรำ ท่านเป็นเอตทักคะผู้หนึ่งที่เดียว เพราะนอกจากจะเขียนหนังสือเกี่ยวกับนาฎศิลป์ไทยแล้ว ท่านขังเกย แสดงโขนและเป็นผู้ริเริ่มก่อตั้งการแสดง "โขนธรรมศาสตร์" ด้วย กระนั้นก็ตาม ใช่ว่าท่านจะชำนาญแต่เรื่องการละครฟ้อนรำของไทย เท่านั้น ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ยังสนใจศิลปะบันเทิงสมัยใหม่อยู่ไม่ น้อย ดังจะเห็นจากบทความส่วนหนึ่ง ในคอลัมน์ประจำของหนังสือ สยามรัฐรายวัน เป็นบทความวิเคราะห์วิจารณ์เกี่ยวกับภาพยนตร์ฝรั่ง ภาพยนตร์ไทย ละครโทรทัศน์ ละครเวที และเพลง ซึ่งได้รวมมาเป็น หนังสือชื่อว่า บันเทิงเริงรมย์ ศิลปะบันเทิงต่างๆ นับว่าเป็นเรื่องเฉพาะกาล เพราะเมื่อเผยแพร่ ไปแล้ว ก็ยากที่คนรุ่นหลังจะมีโอกาสกลับไปดูได้อีก ยกเว้นศิลปะ บันเทิงเหล่านั้นจะบันทึกไว้ด้วยอุปกรณ์ทางเทคโนโลยี เช่น แผ่นเสียง แผ่นซีดี วีดิทัศน์ ป็นตัน ดังนั้น จึงดูเหมือนว่าบทความเกี่ยวกับศิลปะ บันเทิงเหล่านี้เป็นข้อเขียนเฉพาะกาลไปด้วย แต่บทความของ ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช มิได้อยู่ในลักษณะเช่นนั้น เพราะเหตุว่า ในบทความ แต่ละเรื่องท่านผู้เขียนได้แสดงข้อคิดอันมิได้ถูกจำกัดด้วยกาลเวลา แม้ ผู้อ่านรุ่นหลังบางคนจะไม่ได้มีโอกาสชมศิลปะบันเทิงที่ท่นกล่าวถึง แต่ก็ได้ประสบการณ์ทางความรู้ความคิดอันจะกระตุ้นสติปัญญาให้ เฉียบคมหลักแหลมต่อไป อย่างเช่น ท่านผู้เขียนชี้ให้เห็นคุณค่าของ สัจจะหรือความจริง ในตอนที่กล่าวชมเชยภาพยนตร์เรื่อง The Last