ข้อมูลทรัพยากร

เนื้อหาย่อ : ผมไม่เพียงแต่ยินดีมากที่ได้ชื่นชมงานของกรณฏ พัลลรักษา (ผมเรียกเธอ ว่า "นิ่ม" ผมยังเคยเดินทางกับเธอในหลายๆโอกาสที่เดียว อันที่จริงทริปสุดประทับใจ ในความทรงจำหมาด ๆของผมก็หมายรวมถึงช่วงที่ถนนการเดินทางของเราพาดผ่านกัน ตอนนั้นแหละที่ผมรวบนิ่มเข้าเป็นทั้งเพื่อนร่วมอาชีพเขียนเรื่องท่องเที่ยวและเป็น "เพื่อน" ผมอ้างความเป็นเพื่อนได้ไม่กี่คนในชีวิตผมหรอก น้อยแต่มีคำทีเดียว สิ่งที่ทำให้นิ่มเป็นเช่นที่เธอเป็น เป็นนักเขีนและช่างภาพอย่างที่เห็น ไม่ต้อง สงสัยเลยว่ มันมาจากความสนใจใดร่รู้ในโลกรอบตัวที่ดูเหมือนจะไม่สิ้นสุดของเธอ เป็นความสนใจใคร่รู้ที่มองเห็นไปไกลแล้วรวบเรื่องราวเข้าไว้ด้วยกัน เธอดว้าเรื่องจาก มุมมองกว้างๆ แล้วรีบซูมลึกเข้าไปถึงแก่นแท้ของสรรพสิ่ง แน่นอนละ นิ่มอยู่บนถนดินทางมามากไมส์ มาททว่าคนทั่วไปไม่ว่าชาติไหน จะได้เห็น แต่แม้ว่าความช่างเยาะเย้ยที่กลายเป็นคำสาปของคนเล่าเรื่องเดินทาง มากประสบการณ์จะตามฉวยเข้ามาในงานของเธอ เท่าที่ผมรู้จัก เธอยังคงเป็นคนร่าเริง เช่นที่ผมเคยพบเจอ หากไม่เอียงหลบจากการโด้เถียงหรือละเลย ยภาพบาดตาที่รายเรียง เคียงคู่กับความสวยงาม สำหรับผมแล้ว งนเขียนและภาพถ่ายของนิ่มแสดงความรู้สึกพิเศษสุดในการ ยืดจับสถานที่ผ่านอาหารการกินและสถาปัตย์บ้านเรือน สองสิ่งที่ผมหลงใหลที่สุดนี้เอง ดงดลายข้อสงสัยว่าทำไมเราเข้ากันได้ตีเหลือเกิน งานของเธอเป็นงานแห่งดุลยภาพ บอกเล่าการลองผิดลองถูกมาทมาย แต่ก็คงไว้ซึ่งความเข้าใจหยั่งถึงอย่างสนิทแนบ ด้วย ความไม่หยุดเพียงแค่ "ดีพอแล้ว"นิ่มจึงเพียรทำให้ดีขึ้น ตีขึ้นเรื่อยๆ ผมจึงขอแนะนำ อย่างแรงให้ฉวยก้าอี้ไปนั่งข้งๆ แล้วให้เธอพาคุณสู่ถนการเดินทางออกไปไกลอีกสักนิด