ข้อมูลทรัพยากร

เนื้อหาย่อ : ป้ายชื่อโรงพยาบาลตรงกันกับที่จดมาในแผ่นนามบัตร ด้านหลังนั้น เขาเอนหลังพิงพนักรถในท่าที่ดูจากภายนอกเหมือนสงบ อย่างยิ่งแต่ในใจนั้นกำลังเดือดพล่านด้วยความวิตกกังวลที่ไม่อาจจะ แสดงออกมา รถขับขึ้นไปจอดให้เทียบกับประตูกระจกบานเลื่อนที่ จะเข้าไปข้างในโรงพยาบาล ยามวิ่งเหยาะ ๆ มาหา เพราะคิดว่าอาจจะมีคนไข้ แต่เมื่อเห็น ชายหนุ่มเปิดประตูก้าวลงมาก็ชะงักเพราะดูแข็งแรงเกินกว่าจะเชื่อว่า เป็นคนป่วย จึงหันไปส่งเสียงเอ็ดกับคนขับรถแท็กซี่ "ไม่มีคนไข้ทีหลังห้ามขึ้นมาจอดข้างบน เข้าไปจอดข้างล่างโน่น จำไว้" ชายหนุ่มเหลือบตามองไปแวบหนึ่ง ดวงตาเรียวรีของเขาเข้มขึ้น เล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรนอกจากหยุดยืนให้ประตูเลื่อนนั้นทำงานโดย อัตโนมัติแล้วจึงก้าวผ่านเข้าไปด้วยฝึเท้าที่เกือบจะเป็นรึบเร่ง เขาเข้ามาหยุดกวาดตามองเหมือนจะหาจุดเริ่มต้นให้ตัวเองว่า